Inmiddels zit ik al weer twee dagen thuis, nog na te genieten van een onvergetelijke reis. Ik mis China, maar ik ben blij dat ik weer thuis ben. Vooral mijn moeder is blij dat ik weer thuis ben, die vond het maar niks dat ik zo lang van huis was.
Ik kan wel zeggen dat ik een behoorlijke cultuurshock gehad heb. Neem nou alleen het eten, een fatsoenlijke boterham is er niet te krijgen. Gelukkig hadden we wel de McDonalds en de KFC die we elke dag trouw een bezoekje brachten. Ik denk dat ik inmiddels frituurvet zweet door al dat vette eten. Ik kan geen noodels of rijst meer zien. Ik waardeer het standaard bordje vlees, aardappels en groeten, nu alleen maar meer.
Chinezen zijn vreselijk verschillend vergeleken met ons. Voor mijn gevoel zijn chinezen ontzettend dom. Zelfs als ik op mijn aller beste chinees probeerde ze iets duidelijk te maken begrepen ze me nog niet, maar als dan een chinees die engels sprak het aan ze uitlegden, en dan precies hetzelfde als ik zei, begrepen ze het ineens wel. Wat doe ik verkeerd vroeg ik me af. Wel moet ik zeggen dat chinezen heel veel respect voor westerse mensen hebben. Ze houden de deur voor je open, houden hun restaurant ver na sluitingstijd voor je open totdat je klaar bent met eten en tillen je koffers.
Beijing
In Beijing maakte ik kennis met China. Ik zag voor het eerst het chinese verkeer, chinese gebouwen en proefde het chinese eten. In Beijing heb ik de Chinese muur gezien, De Verboden Stad, Het plein van de hemelse vreden, Het Olympisch stadion.
Uiteindelijk moet ik zeggen dat ik Beijing de minste leuk plaats vond waar we zijn geweest. Simpel weg omdat Shanghai en Ganzou leuker waren.
Ganzou
In Ganzou kreeg ik een cultuurshock. Dit is het echte China. Dit is niet wat wij in Nederland op tv zien. Dit is niet wat je als eerste zoekresultaat krijgt bij Google.
We verbleven op de campus van de universiteit voor wetenschap en technologie. Gelukkig spraken de studenten goed engels. De studenten konden bijvoorbeeld niet begrijpen dat ik maar een half uur per dag naar school reis en dat ik niet op een campus woon. Dat ik een broertje heb die ook naar school mag.
Vooral de schoenenfabriek in Ganzou raakte me. Chinezen die drie euro per dag verdienen die Calvin Klein schoenen aan het maken zijn, zelfs gehandicapten chinezen waren er mee bezig. "Wat doe je er aan" was de eerste vraag. 1 ding weet ik zeker, ik koop nooit van mijn leven Calvin Klein schoenen of kleding.
Shanghai
Dit is de stad waar ik, als ik ooit de kans krijg, naar terug ga. Alles is daar vergeleken met Nederland keer 100. Hoge wolkenkrabbers. Drukke straten. 20 miljoen mensen. In 1 woord geweldig. Geloof me, mocht je ooit de kans krijgen om Shanghai bezoeken. DOE DAT DAN!
Bedankt
Ik wil iedereen bedanken voor een onvergetelijke reis. Iedereen die mee was, super bedankt voor de geweldige ervaring.
Een speciaal bedank voor Martin en Rogier die deze reis voor ons geregeld hebben en natuurlijk voor Meneer Visser van Achmea.
Iedereen bedankt voor het lezen van mijn blogs!!!!!!!!
p.s. vergeet niet te kijken bij de gesponsorde links!
God made the world... everything else is made in China.


